* Κείμενο με υπογραφή “φίλοι των βουνών, εχθροί των επενδυτών” που κυκλοφόρησε τον Αύγουστο του 2019 στα χωριά.
Μιλάμε για τ Άγραφα. Και τα εργοστάσια Αιολικής Ενέργειας που θα μπετώσουν τα βουνά τους. Και λέμε όλο για ανταποδοτικά οφέλη, για μεροκάματα, ντόπια οικονομία, μακροπρόθεσμα οικονομικά πλάνα. Τα έργα αυτά δε θα αφήσουν τίποτε, πέρα απο μερικά μεροκάματα στους χωματουργούς και τους συνεργούς τους και τόνους μπάζων απο τσιμέντο και ατσάλι. Αλλά ας υποθέσουμε ότι όντως έδιναν χρήμα στην όλη περιοχή. Θα θυσιάζαμε βουνά και δάση, κορυφές και πηγές, για λεφτά; Η απάντηση στο πόσο κοστίζει ένα βουνό, ο αέρας που αναπνέουυμε, η θάλασσα, τείναι εξ΄ορισμού χυδαία..
Τα βουνά των Αγράφων, όπως και κάθε βουνό, είναι προιόν γεωλογικών και βιολογικών διεργασιών εκατομμυρίων ετών. Οι κορυφές τους σμιλεύτηκαν απο τον άνεμο και τα νερά. Τα πρώτα φυτά έσπασαν το βράχο παράγοντας χώμα, για να έρθουν και άλλα φυτά και να σχηματίσουν πυκνά δάση, που συγκράτησαν τα νερά και το χώμα. Δάση που έγιναν το σπίτι για αναρίθμητα είδη ζώων και πουλιών. Δάση που στέγασαν ανθρώπους, ανθρώπους που σμίλεψαν με τη σειρά τους την πέτρα και το χώμα, περιπλανήθηκαν στα δάση τους και ονειρεύτηκαν και έχτισαν, καταπώς κάνουν όλοι οι άνθρωποι. Στις απότομες κορυφές τους και τα πυκνά τους δάση βρήκαν καταφύγιο οι κυνηγημένοι και οι επαναστάτες. Κάθε βράχος και τρεχούμενο νερό και μια ιστορία.
Θα΄μαστε η γενιά που θα ισοπεδώσει αυτές τις κορυφές, θα θάψει τις ιστορίες της αντίστασης και του έρωτα, της φαντασίας και του αγώνα, κάτω απο τόνους σκυροδέματος, θα σχίσει τα δάση,σπίτι του λύκου και του κατσαντώνη, της αρκούδας και του αιωνόβιου ελάτου και θα φυτέψει πυλώνες υψηλής τάσης; Για πέντε μεροκάματα και λίγα ξεροκόκκαλα απο το τραπέζι των επενδυτών; Για λίγα παραπάνω λεφτά;
Οι ιστορίες είναι πιο σημαντικές απ΄ό,τι νομίζουμε. Οι άνθρωποι μπορεί να αλλάξουν χίλιες δυο συνήθειες , αλλά με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, πάντα θα λένε ιστορίες γύρω απο τη φωτιά. Είμαστε στο σημείο που τα μονοπάτια της ιστορίας διακλαδώνονται, στο σημείο που θα αποφασίσουμε αν θα συνεχίσουμε να εμπλουτίζουμε τα ονειρά μας και τις ιστορίες μας με δάση και απάτητες κορυφές ή αν οι ιστορίες του μέλλοντος, γύρω απο τη φωτιά ή το μελλοντικό αντιστοιχό της, αναφερόμενες στα Άγραφα, θα σβήνουν με τη θλιβερή και ντροπιαστική διαπίστωση, “πήραν μωρέ ένα δυο μεροκάματα”.