Κυκλοφορεί από σήμερα το 6ο φύλλο της εφημερίδας “Εραστές των Αγράφων”. Με πλούσια θεματολογία, περισσότερες σελίδες και αρκετά προβληματισμένο για το μέλλον των Αγράφων. Μπορείτε να το βρείτε στα γνωστά σημεία διανομής και στα χέρι-με-χέρι μοιράσματα στην Καρδίτσα και στα χωριά.
Η καταστροφή των βουνών είναι μια ιστορία δίχως στίξη.
Η ιστορία των βουνών των Αγράφων, δεκαετίες τώρα, είναι γραμμένη στα βιβλία, στις μνήμες που κληροδοτούν οι παππούδες και οι γιαγιάδες στα εγγόνια τους, στα ονόματα χωριών, τόπων και βουνοκορφών, στις πέτρες των σπιτιών και στα ξύλα των καλυβιών. Τα Άγραφα είναι μία σπουδή στην κοινωνιολογία των ανθρώπων. Της εφευρηματικότητάς τους για τη συνύπαρξη με τη γη και την επιβίωση, του πολιτισμού τους που άλλοτε σιγοτραγούδησαν και άλλοτε βαρούσαν τα κλαρίνα, της γλώσσας που άλλοτε διέσωσαν και άλλοτε την παράτησαν να ενσωματωθεί στην εθνική αφήγηση. Σε κάθε λέξη και σε κάθε πρόταση, σε κάθε κόμμα και σε κάθε τελεία, όταν ανακεφαλαιώνεις αυτήν την ιστορία, στέκεσαι με τις ώρες, σκέφτεσαι και αναρωτιέσαι: πως γίνεται σε αυτήν να έχει χωρέσει και μία άλλη, αυτή της καταστροφής: των βουνών, των ποταμών, των δασών. Πόσο βίαιο είναι μια γενιά να μαθαίνει ονόματα και κορυφές των βουνών μέσα από τα σχέδια κάποιων για αιολικά σε αυτά; Πώς γίνεται τα λιβάδια των βοδιών και τα γελαδόγραικα να ονομάζονται ξερότοποι και ελάχιστοι να διατυπώνουν τις ενστάσεις της ορεσίβιας ζωής του χθες; Αυτή η ιστορία δεν έχει σημεία στίξης και γι’ αυτό πνιγόμαστε όταν την διηγούμαστε. Τα σημεία στίξης πρέπει να τα βάλουμε εμείς. Και να αρχίσουμε με το πιο βασικό: την τελεία.