Στα μέσα του Νοέμβρη ο υπουργός Περιβάλλοντος Χατζηδάκης ανακοίνωσε ένα πακέτο μέτρων 990 εκ. ευρώ για την χρηματοδότηση του Ειδικού Λογαριασμού ΑΠΕ (ΕΛΑΠΕ). Ο λογαριασμός αυτός είναι ένας βασικός μηχανισμός εγγυήμενων κερδών των επενδυτών σε ΑΠΕ, είναι ένα είδος επιδότησης των επενδύσεών τους, παρόλο που μέχρι και σήμερα αρνούνται κατηγορηματικά ότι συμβαίνει κάτι τέτοιο. Ο λογαριασμός αυτός τροφοδοτείται με χρήματα κυρίως από το ΕΤΜΕΑΡ που πληρώνουμε όλες και όλοι μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ, το Ειδικό Τέλος Μείωσης Εκπομπών Αέριων Ρύπων. Η ιστορία ξεκινάει πίσω, στα τέλη του καλοκαριού του 2019. Τότε, για να εισρεύσουν χρήματα στα ταμεία της ΔΕΗ (200 εκ. ευρώ τα υπολόγιζε τότε ο υπουργός) αποφασίστηκε αύξηση των τιμολογίων της. Η πολιτική διαχείριση αυτής της αύξησης, προκειμένου να μην γίνει αντιληπτή στην τσέπη των καταναλωτών, έγινε με την μείωση του ειδικού τέλους που αναφέραμε παραπάνω. Αυτό είχε σα συνέπεια να υπάρξει ένα έλλειμμα της τάξης των 287 εκ ευρώ στον ειδικό λογαριασμό τα έσοδα του οποίου είναι το ΕΤΜΕΑΡ και από τον οποίο επιδοτούνται οι επενδυτές ΑΠΕ. Και επειδή οι τελευταίοι αρνούνται να κάνουν μπίζνες χωρίς να έχουν εξασφαλισμένο το κέρδος άρχισαν να διαμαρτύρονται. Οι φορείς που εκπροσωπούν τους επενδυτές σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και πολυεθνικές εταιρείες κατασκευής αιολικού εξοπλισμού επισημαίνουν ότι μία χώρα που αλλάζει αναδρομικά τις συμβάσεις αυξάνει και την κλίμακα ρίσκου που ενσωματώνει μία επένδυση. Και επειδή γενικά δεν φαίνεται οι “πράσινοι επενδυτές” να είναι φίλοι των επιχειρηματικών ρίσκων, αλλά εξακολουθούν να απαιτούν έναν κύκλο εργασιών με εγγυημένα κέρδη, προειδοποιούν για στασιμότητα ή και αποχώρησή τους από την Ελλάδα.
Δεδομένου ότι αυτό που προλόγιζαν διαρροές του υπουργείου έγινε, δηλαδή ένα μέρος της κάλυψης του ελλείμματος θα το επωμιστούν με εισφορές κάποιοι παραγωγοί ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ (6% επί του τζίρου τους) και κάποιοι προμηθευτές ηλεκτρικής ενέργειας, αυτή η κόντρα έχει ένα ενδιαφέρον να δούμε μέχρι ποιό σημείο θα τραβήξει. Το άλλο ενδιαφέρον της ιστορίας είναι ότι η πολυδιαφημιζόμενη μείωση στους λογαριασμούς του ρεύματος των νησιωτών, καθώς η ενεργειακή σύνδεση των νησιών με την ηπειρωτική χώρα θα σήμαινε και μείωση της χρέωσης Υπηρεσιών Κοινής Ωφέλειας (ΥΚΩ) που υπάρχει στους λογαριασμούς για να καλύπτει την ακριβή τροφοδοσία τους με ρεύμα, τελικά φαίνεται ότι θα αργήσει πολύ. Και αυτό γιατί τα έσοδα της συγκεκριμένης χρέωσης θα πάνε επίσης στον λογαριασμό επιδότησης των επενδυτών ΑΠΕ.
Συνοψίζοντας, οι επενδυτές των ΑΠΕ δεν είναι διατεθειμένοι να αναλάβουν κανένα επιχειρηματικό ρίσκο και διεκδικούν να μην αλλάξει τίποτα στον μηχανισμό επιδότησής τους από το ελληνικό κράτος. Μήπως οι αγώνες μας να αποτελέσουν ένα πραγματικό ρίσκο που θα σκέφτονται κάθε φορά που θα ζητούν άδεια για να ρημάξουν μία βουνοκορφή, ένα ποτάμι, ένα νησί;