Η δασική ιστορία αυτού του τόπου ως πεδίο πολιτικής διαχείρισης, προσοδικών διακανονισμών και «φωτογραφικών» μεταρρυθμίσεων ή τροποποιήσεων καλά κρατεί εδώ και πολλές δεκαετίες. Έτυχε να μεγαλώσω απέναντι από το τοπικό δασαρχείο και τα πράγματα ήταν πολύ συγκεκριμένα στο μυαλό μου. Και αυτό γιατί ήξερες ότι οι άνθρωποι που δουλεύανε εκεί μέσα δεν είχαν μια απλή επαγγελματική σχέση με το δάσος, αλλά οργανική. Το περπατούσανε, ζούσανε μέσα σε αυτό, είχαν την εμπειρία των ζώων του και των φυτών του και τα απογεύματα στο καφενείο θα σχολιάζανε τα «περιβαλλοντικά ντοκυμαντέρ» που έπαιζε η -νέα τότε- συνδρομητική τηλεόραση. Από εκείνα τα χρόνια, κάθε φορά που το κράτος μιλούσε για μία εκ νέου «ορθολογικοποίηση» της δομής του, τα δασαρχεία, τόσο από άποψη στελέχωσης όσο και εξοπλισμού, χάνανε έδαφος μπροστά στο πυροσβεστικό σώμα. Το 1998, επί διακυβέρνησης πασοκ, η πυροσβεστική ανέλαβε όλο το εύρος της πυρόσβεσης (αστικής ή δασικής). Και όλη αυτή τη μακροχρόνια διαδικασία διοικητικής αναδιάρθρωσης τη συζητούσαμε κάθε φορά που μια εκτεταμένη καταστροφική πυρκαγιά απαιτούσε να ανευρεθούν οι υπεύθυνοι που η πυρόσβεση έχει μεταφερθεί από τους δασάρχες και τους δασολόγους (που ξέρουν το δάσος) στους πυροσβέστες (που δεν το ξέρουν). [εδώ μία ενδιαφέρουσα σχετική έρευνα]
Σαν κατάληξη όλης αυτής της διαδρομής τα δασαρχεία σήμερα μοιάζουν με έναν νεκροζώντανο οργανισμό. Μέσω των υπογραφών που πρέπει να μπουν σε έναν όγκο χαρτούρας ή των προσωπικών διασυνδέσεων με τους υπαλλήλους του -που εύκολα αναπτύσσονται στις μικρές κοινωνίες της επαρχίας-, λειτουργεί απλά και μόνο σαν ένας προσοδικός μηχανισμός ικανοποίησης μικροτοπικών συμφερόντων. Γι΄αυτό και όταν μία εβδομάδα πριν, την Παρασκευή 30 του Αυγούστου, στην παρέμβαση που έγινε στο δασαρχείο της Καρδίτσας, η δασάρχης επαναλάμβανε ξανά και ξανά την αποποίηση οποιασδήποτε ευθύνης για την υπόθεση των Αγράφων, λέγοντας ότι είναι απλά υπάλληλοι που υπογράφουνε τυπικά αυτά που τους στέλνουν (και που έχουν ήδη εγκριθεί σε όλα τα υπόλοιπα στάδια), δεν θα έπρεπε να μας εκπλήξει. Όχι απλά επιβεβαίωσε την εικόνα που είχαμε για τα δασαρχεία και η οποία περιγράφεται στην εισαγωγή αυτού του άρθρου. Αλλά (άθελά της;) έβγαλε στη σέντρα τους συναδέλφους της από την άλλη μεριά των Αγράφων, αυτούς του δασαρχείου Καρπενησίου, οι οποίοι στις 22 του Αυγούστου έβγαζαν πρωτόκολλο εγκατάστασης στην Νιάλα και στο Βοϊδολίβαδο για την εταιρεία Ανεμοδομική Α.Ε. (και τον καρδιτσιώτη εκπρόσωπό της, μηχανικό Φώτα Κων/νο) χωρίς να καλύπτονται οι νομικές προϋποθέσεις για μια τέτοια κίνηση (απαιτείται να εγκριθεί η Ειδική Οικολογική Αξιολόγηση που έχουν καταθέσει οι εταιρείες, από τη μεριά του υπουργείου, κάτι το οποίο δεν έχει γίνει μέχρι στιγμής). Να υποθέσουμε, λοιπόν, ότι η υπογραφή της απόφασης αυτής από τον αναπληρώτη δασάρχη Καρκάνη, είναι μια ακραία έκφανση αυτών των προσοδικών συσχετισμών που περιγράφουμε παραπάνω, γειωμένων στην τοπική περιφέρεια της Ευρυτανίας; Γιατί μας πέφτει λίγο δύσκολο να πιστέψουμε ότι δεν ήξερε το αγαπητό δασαρχείο του Καρπενησίου τους «δρόμους της γραφειοκρατίας» που θα έπρεπε να ακολουθήσει για να κινείται εντός των όποιων «προσχημάτων» και να είναι καλυμμένο.
Μετά και την παρέμβαση στην Καρδίτσα (και αντίστοιχες πιέσεις που γίνονται στο Καρπενήσι) κάτι πήρε το αυτί μας ότι το εκεί δασαρχείο μάλλον κοιτά να συμμαζέψει τα… ασυμμάζευτα και να αναιρέσει την απόφασή του. Παρόλο αυτά στην υπόθεση των Αγράφων δεν υπάρχουν «λάθη» ή «παραλείψεις». Κάθε δημόσια κίνηση των τοπικών μικροεξουσιών μπορεί να ερμηνευτεί και σαν ένα μικρό καθρέπτισμα των κινήσεων (και των συμμαχιών) των εταιρειών στην περιοχή. Μετράμε τους φίλους μας και τους εχθρούς μας.
Η παρέμβαση στην Καρδίτσα είχε και ένα βαθύτατο πολιτικό περιεχόμενο. Ό,τι ακόμα και εάν τα γραφειοκρατικά προαπαιτούμενα (βλέπε ΕΟΑ) έχουν εγκριθεί, η απόφαση του καθένα και της καθεμιάς να βάλει την υπογραφή του όταν του ζητηθεί δεν είναι «τυπική». Είναι μια πράξη συμμετοχής στη λεηλασία και την καταστροφή των βουνοκορφών και των πηγών στα Άγραφα. Δεν είναι μόνο ο Αλεξάκος, λοιπόν. Υπάρχουν πολλά ακόμα ονόματα πρόθυμα να επιτελέσουν το καθήκον τους.