Ετικέτα: Πλημμύρα
Έρευνα: Ιστορίες του νερού και των ανθρώπων.
Μία κατάδυση στην κοινωνική και πολιτιστική ιστορία του θεσσαλικού κάμπου, στις διαδρομές του νερού, στις περιφράξεις του και στις πολιτικές διαμεσολαβήσεις δεκαετιών. Η Καρδίτσα που έπρεπε να σωθεί και ας πνιγόταν ο υπόλοιπος κάμπος, τα ετεροχρονισμένα μηνύματα του 112, τα σχέδια έκτακτα ανάγκης που δεν υπήρχαν, οι προειδοποιήσεις των φουσκωμένων ποταμών που αγνοήθηκαν, η συνδρομή των σωστικών συνεργείων, οι καταστροφές και οι φειδωλοί χρωματισμοί των επιτροπών, οι αποζημιώσεις και το στεγαστικό ζήτημα που εκρεμμούν ακόμη και σήμερα.
Η αυτοοργάνωση σώζει (στην κυριολεξία).
Από τις πρώτες ημέρες της καταστροφής στήνεται ένα διευρυμένο δίκτυο επικοινωνίας με ανθρώπους από πολλά διαφορετικά χωριά το οποίο καταγράφει και επικοινωνεί τις ανάγκες που προκύπτουν και οι οποίες διαφέρουν από μέρα σε μέρα.
Φυσικές καταστροφές ή ταξικές επιλογές;
εάν επικεντρωθούμε στην επιμέρους σταχυολόγηση των αιτιών που προκαλούν την έκταση των καταστροφών ενός καιρικού φαινομένου, συναντάμε από πίσω την άνιση κατανομή πόρων, δυνατοτήτων, επιλογών.
Νερό, καναλιζαρισμένο, ψάχνεται…
Η διεκδίκηση ενός συνολικού αντιπλημμυρικού σχεδιασμού, τα έργα ορεινής υδρονομίας, οι πλημμυρικές ζώνες εκτόνωσης που έχουν χαθεί και ιστορίες μυστηρίου γύρω από τα αναχώματα. Θεσσαλία και νερό, νερό και Θεσσαλία.
Που πηγαίνουν τα χρώματα όταν δεν τα βλέπουμε;
Αλήθεια, που μπορεί να πηγαίνουν τα χρώματα όταν δεν τα βλέπουμε; Μπορείς να κοιτάς κάπου και να μην βλέπεις χρώμα; Στα χωριά κάτω στον κάμπο, εκεί στη σμίξη του Πηνειού, χρώμα δεν υπάρχει.
Γι’ αυτούς που μείνανε και γι’ αυτούς που φύγανε…
Και ενώ ο χρόνος φαίνεται να έχει σταματήσει σε αυτόν τον τόπο στο ξημέρωμα εκείνης της Πέμπτης, στην υπόλοιπη χώρα κυλά μάλλον ορμητικός, όπως το νερό που απλώθηκε και αφάνισε τον κάμπο και παίρνει στο διάβα του οτιδήποτε θυμίζει μια αξιοπρεπή ανθρώπινη ζωή.
Αυτές τις στιγμές ενισχύουμε με είδη πρώτης ανάγκης και στηρίζουμε με χέρια τις αυτοοργανωμένες και αξιόπιστες δομές αλληλεγγύης.
Η αλληλεγγύη είναι το όπλο μας!
Γράμμα από τον Τύμπανο.
Σε προχωρημένο στάδιο βρίσκονται πλέον οι εργασίες στο αιολικό εργοστάσιο της ΔΕΗ Ανανεώσιμες στον Τύμπανο της Αργιθέας, με τις έξι (από τις οκτώ συνολικά) ανεμογεννήτριες να έχουν εγκατασταθεί. Τα μάτια δεν ξεγελούν πια, θέτουν τον καθένα και την καθεμιά προ των ευθυνών τους.
Ο Μανωλιός που έβαλε τα ρούχα του αλλιώς.
Τον Δεκέμβρη αναρτήθηκαν προς "δημόσια διαβούλευση" οι νέες μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων για τα αιολικά στην Νιάλα και στο Βοϊδολίβαδο. Παράλληλα τις τελευταίες δύο εβδομάδες τα δημοτικά συμβούλια των δήμων Καρδίτσας, Αγράφων και της Λίμνης Πλαστήρα έχουν εκδώσει αποφάσεις απορριπτικές των νέων ΜΠΕ.
Από την πόλη όπου ακόμα και το χρώμα του ανέμου είναι καφέ (μέρος 2ο).
Πέρασαν 3 μήνες από εκείνη την ημέρα του Σεπτέμβρη που ακόμα και το χρώμα του ανέμου έγινε καφέ. Τα πλημμυρικά φαινόμενα που εκδηλώθηκαν το απόγευμα της 18ης Σεπτέμβρη έπνιξαν όλο το νομό της Καρδίτσας, από τα καμποχώρια και την πρωτεύουσα μέχρι τα ορεινά χωριά της λίμνης Πλαστήρα και των Αγράφων.
Ανατροπές και για τα μικρά υδροηλεκτρικά.
Τα πλημμυρικά φαινόμενα του περασμένου Σεπτέμβρη στα βουνά της Αργιθέας προκάλεσαν αλλαγές στις πλαγιές των βουνών αλλά και στο ρου των ποταμών. Η μανία της φύσης αποκάλυψε την άγνοια ή και την αδιαφορία αυτών που συνέταξαν τις μελέτες για την κατασκευή υδροηλεκτρικών φραγμάτων.
Καναλιζάροντας τα ποτάμια.
Ενώ σήμερα η δημόσια συζήτηση επικεντρώνεται στη διαχείριση των συνεπειών των έντονων καιρικών φαινομένων και στην ανάγκη αντιπλημμυρικών έργων, δεν λείπουν και εκείνες οι παρεμβάσεις οι οποίες θέτουν στο επίκεντρο την ανάγκη ριζικού ανασχηματισμού της γεωμορφίας του θεσσαλικού κάμπου.